مدال ورزشی ظاهری دایره‌ای و فلزی دارد. این جسم فلزی به‌ واسطه یک بند به دور گردن انداخته می‌شود و بر روی سینه او قرار می‌گیرد. نفر اول هر رویداد ورزشی صاحب مدال طلا خواهد شد که ارزش و اعتبار خاصی دارد. نفرات دوم و سوم به ترتیب مدال نقره و برنز دریافت می‌کنند

همچنین از نوع مدالیوم در مراسمات اهدای مدال نظامی ، فرهنگی ، هنری نیز استفاده کرد

با ارزش‌ترین مدال در سطح جهان مدال طلای المپیک شناخته می‌شود. ساخت مدال سفارشی به یک رویداد ورزشی اعتبار می‌دهد. مدال‌ها غالبا از آلیاژهایی نظیر زاماک ساخته می‌شود. سپس درمرحله بعد با آبکاری جلوه زیبایی پیدا می‌کند. 

مدال ورزشی را می‌توان مهمترین قسمت هر رویداد ورزشی دانست. در نتیجه برگزارکنندگان همواره تلاش می‌کنند تا مدالی زیبا و با ارزش را اهدا نمایند. مدال هم جنبه‌ مادی و هم جنبه معنوی دارد. برای هر ورزشکاری جنبه مادی آن مهم نیست. زیرا هر مدالی که ورزشکار می‌گیرد به کلکسیون افتخارات او افزوده می‌شود. در نتیجه کمتر ورزشکاری پیدا می‌شود که بخواهد مدال خود را بفروشد. بنابراین مهمترین جنبه هر مدالی بعد معنوی آن است. هر چه رویداد بزرگتر باشد ارزش آن مدال بیشتر خواهد بود.

تاریخچه مدال

نخستین موارد استفاده از مدال ورزشی با کاربرد امروزی آن تفاوت آشکاری داشت. بنابر نقل مورخان نخستین بار اسکندر به کشیشی که او را در نبردی یاری کرد، نشانی طلایی اهدا کرد. البته این نشان به شیلد بیش از مدال ورزشی شباهت داشت 

در قرون وسطی نیز سیاستمداران از این نوع نشان‌ها به عنوان پیشکش استفاده می‌کردند. در همین قرن پیسانلو هنرمند ایتالیایی برای نخستین بار مدال‌های ریخته‌گری را تولید کرد. در سالهای بعد استفاده از مدال نظامی که در اصطلاح به آن مدالیون یا مدالیوم نیز می‌گویند رواج یافت. با شروع رقابت‌های المپیک در اواخر قرن نوزدهم استفاده از مدال به عنوان یادبود برای ورزشکاران برتر متداول گشت. مدال طلا جایزه نفر اول مسابقات، نقره سهم نفر دوم مسابقات و  برنز سهم نفر سوم مسابقات المپیک است     

در ایران نیز نخستین بار در زمان قاجار استفاده از مدال‌های نظامی و افتخار رایج شد. این مدال ها همینک نیز به افراد شاخص در موارد معدود اهدا می‌شود. امروزه مهم‌ترین استفاده مدال در ایران، اهدا آن به نفرات برتر مسابقات است و بخشی هر رویداد ورزشی مراسم اهدا مدال به نفرات برگزیده می‌باشد